حرف تازه. ۵ آذر ۱۴۰۱. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۳ دسامبر ۲۰۲۲.
از زمان های قدیم، مردم اعتقاد داشته اند که مصرف عسل می تواند به رفع برخی از علائم آلرژی ها کمک کند. اگرچه برخی از افراد از این روش بهره مند شده اند و تجربه کاهش علائم آلرژی را داشته اند، اما این موضوع همچنان مورد بحث و تحقیقات علمی قرار دارد و نتایج یکسانی ندارد.
عسل طبیعی با گذر زمان ممکن است کریستالیزه شود و دانه های کوچک یا بزرگی در آن شکل بگیرند.
تذکر مهم: به علت احتمال آلودگی کودکان زیر ۱۲ ماه به بوتولیسم توسط عسل، مصرف آن برای این بازه سنی توصیه نمیشود، اگر چه مصرف آن برای کودکان بالای ۱۲ماه مشکلی ندارد.
عسل باید استانداردهای مشخصی را برآورده کند تا به عنوان عسل طبیعی معرفی شود.
سایر قندهای عسل عبارتند از: دی ساکاریدهایی نظیر مالتوز، ساکروز، ایزومالتوز تورانوز، نیجروس، ملیبیوز، پانوز، مالتوتریوز و ملزیتوز. مقداری اولیگوساکارید نیز در عسل وجود دارند. عسل حاوی ۴ تا ۵ درصد فروکتواولیگوساکاریدها است که به عنوان عامل های پروبیوتیک عمل می کنند. آب دومین جزء مهم عسل است. اسیدهای آلی ۵۷/۰ درصد عسل را تشکیل داده و شامل اسید گلیکونیک میشوند که یکی از فرآوردههای فرعی هضم آنزیمی گلوکز است.
عسل تقلبی ممکن است با افزودن مواد دیگر به آن، get more info آلودگی باکتریایی، یا مشکلات سلامتی دیگر به شما وارد کند.
توجه داشته باشید که ویژگی های عسل می تواند بسته به جغرافیای منطقه تولید، منابع گلی، و فرآیند تولید تا حدی متغیر باشد.
اگر چه عسل قرنهاست که در طب سنتی جایگاه ویژهای داشته است و برای مشکلات کبدی، قلبی عروقی و دستگاه گوارش مورد استفاده بوده است اما به دلیل عدم حمایت علمی، در طب مدرن کاربرد محدودی دارد.
تقویت سیستم ایمنی معده: مصرف معتدل عسل می تواند به تقویت سیستم ایمنی معده و مقاومت در مقابل عوامل مختلفی که ممکن است به معده آسیب برسانند، کمک کند.
حتی عسلهای طبیعی با توجه به اینکه در چه مکانی تولید شده باشند یا برای تولید آنها زنبور از چه گلها و گیاهانی تغذیه کرده باشد، ممکن است غلظت، عطر و طعم و رنگ متفاوتی داشته باشند.
استفاده از عسل طبیعی به عنوان یک روش طبیعی برای درمان عفونت لثه می تواند بسیار موثر باشد.
عسل از مخلوطی از گلوکز و فروکتز تشکیل شده است که به عنوان قندهای طبیعی شناخته می شوند.
به دلیل اهمیت بالای زنبورعسل در گردهافشانی و افزایش باروری محصولات کشاورزی و میوهها، سازمان جهانی غذا و کشاورزی یا فائو روز ۲۰ مه هر سال را بهعنوان «روز جهانی زنبور» نامگذاری کردهاست.[۱۳]